Pevač i kompozitor Oliver Dragojević preminuo je u 71-oj godini u Splitu.
Dragojević je umro godinu dana nakon što mu je dijagnostikovan rak pluća, preneo je Index.hr.
Ostaće upamćen na prostorima bivše Jugoslavije po hitovima „Nadalina“, „Što to bješe ljubav“, „Cesarica“, „Stine“, „Oprosti mi pape“, „U ljubav vjere nemam“ „Nedostaješ mi ti“ i mnogim drugim.
Djetinjstvo
Rođen je u Veloj Luci na ostrvu Korčuli. U Splitu pohađa muzičku školu. Najprie uči klavir, a zatim klarinet i gitaru. Prvi susret s muzikom bio mu je u petoj godini kad od oca Marka na poklon dobija usnu harmoniku kojom je zabavljao decu iz svoje ulice, te putnike na brodu na putnoj relaciji Split — Vela Luka.
Počeci na estradi
Prvi estradni nastup bio mu je na splitskom dečjem festivalu 1961. godine s popularnom pesmicom Baloni. Istovremeno s bratom Aljošom snima tada poznate svetske hitove za radio-stanicu Split. Već 1963. oprobava se s velikim uspehom kao pevač i klavijaturista kultnog splitskog benda Batali. Na takmičenju amatera pevača Hrvatske, osvaja prvo mjesto pjevajući Yesterday.
Saradnja sa Runjićem
Festivalski debi imao je na Splitskom festivalu 1967. na nagovor Zdenka Runjića s njegovim Picaferajem. Ova kompozicija nije dospela na završno festivalsko veče, ali će „povampirena“ u sedamdestima postati jednim od večno zelenih Oliverovih hitova. Nakon neuspeha na Splitu 1967. sve do 1972. godine, Oliver peče zanat svirajući po brojnim zapadnoevropskim klubovima usvajajući temeljne odlike kasnijeg izvođačkog manira. Posije kratkotrajne epizode s Dubrovačkim trubadurima koja je trajala manje od godinu dana i učestvovanja na pionirskim prvim sezonama splitske grupe More u leto 1974. ponovo se priključio Batalima. Na Splitski festival se vraća 1974, te u velikom stilu osvaja prvu nagradu publike sa kompozicijom Ča će mi Kopakabana. Nakon toga ponovo uspostavlja saradnju sa Zdenkom Runjićem i na Splitu 1975. peva šansonu Galeb i ja, vrhunski pogodak i početak višegodišnje plodonosne saradnje nagradama najobdarenijeg autorsko-izvođačkog dvojca, prenosi vikipedija.
Spomen-zvezda Oliveru Dragojeviću u Hrvatskoj ulici slavnih na opatijskom šetalištu
U narednim decenijama postigao je brojne uspehe nastupima na festivalima, kao i izdavanjem singlova i albuma. Nagrađen je 21 put najznačajnijom hrvatskom muzičkom nagradom Porin. Dobitnik je hrvatskog odlikovanja reda Danice s likom Marka Marulića.
Najveći hitovi
Najpoznatije Oliverove pjesme su: Galeb i ja (1975), Skalinada (1976), Malinkonija (1977), Oprosti mi pape (1978), Molitva za Magdalenu (1978), Vjeruj u ljubav (1979), Nadalina (duet sa Borisom Dvornikom iz 1980), Karoca (1982), Moje prvo pijanstvo (1983), Svirajte noćas za moju dušu (1988), Što to bješe ljubav (1988), Neka se drugi raduju (1990), Cesarica (1993) i dr.
