ČAČAK – Izdavačka kuća Laguna objavila je je roman Sloboda govora Vladana Matijevića, jednog od najznačajnijih predstavnika moderne srpske proze.
Roman je priča o dvojici novinara i njihovom osvajanju slobode u Srbiji od kraja dvadesetog veka, u zemlji koja se raspada i gde su stare vrednosti pale, a nove se nisu uspostavile, pa do današnjih dana.
Autor Vladan Matijević je rekao da se u novom romanu bavio slobodom i neslobodom izražavanja.
„Razmatrao sam slobodu i neslobodu izražavanja, pritom sam govor predstavio kao način da se ostvari sloboda, ali i kao sredstvo za sputavanje slobode drugog“, rekao je Matijević povodom objavljivanja nove knjige.
On je istakao da glavni junaci romana tragaju i teže ka slobodi, u tome istrajavaju ili se predaju, upadaju u zamke u kojima ostaju zarobljeni ili iz njih izlaze na nečastan način.
„Vreme u kojem žive, sistemi koji se menjaju, strahovi i frustracije otežavaju im tu borbu i napore da uspostave normalnu komunikaciju sa svetom. Ovaj roman o dvojici novinara, ali i njihovim kolegama iz redakcije, može se čitati kao triler i kao društvena hronika, kao dokumentaran i kao apsurdan“, rekao je Matijević.
Urednik knjige Dejan Mihailović u osvrtu na roman navodi da Sloboda govora od samog početka uvlači čitaoca u atmosferu novinarskog posla i njegovog preplitanja sa političkim interesima do najviših struktura vlasti.
Mihailović naglašava da je novi roman Vladana Matijevića priča o misterioznom nestanku novinara Saše Čomskog i njegovom prijateljstvu od studentskih dana sa kolegom Vladimirom Filipovićem, i da se čita se kao najuzbudljiviji triler.
„Ali iza tog zapleta krije se opora slika erozije svih vrednosti, izdaje, pogubnih podela i sudbine novinara i srpskog društva uopšte u tri poslednje neslavne decenije. U antologijskom poglavlju Prijatelji, u gotovo filmskom ritmu, jezgrovito i nepoštedno iznesena je kratka istorija našeg propadanja a da istovremeno nije narušen romaneskni naboj niti zanemaren razvoj odnosa dva glavna lika, jednog promašenog i jednog uspravnog čoveka“, naveo je Mihailović.
Pisac će na kraju navesti čitaoca da se sa nevericom zapita: da li stvarnost utiče na medijsku scenu ili zapravo mediji kreiraju stvarnost, da li je moguće da događaji koji se opisuju u novinama tek po njihovom objavljivanju prelaze u realnost. A koliko ta realnost može biti fantastična, otkriva se u završnici romana.
Sloboda govora je sedmi roman Vladana Matijevića, ukupno trinaesta knjiga. Za prethodne knjige je dobio više značajnih nagrada i priznanja za književnost u Srbiji.
Dobitnik je Andrićeve nagrade za najbolju knjigu priča 2000. godine, Ninove nagrade za najbolji roman 2003. godine, nagrada Meša Selimović, Borisav Stanković, Isidora Sekulić, Kočićevo pero, Kočićeva knjiga, Danko Popović, Stevan Sremac, kao i nagrade Ramonda Serbika za celokupno književno delo i značajan doprinos književnosti i kulturi.
Vladan Matijević je rođen 1962. godine u Čačku, gde i danas živi.
Zaposlen je u Umetničkoj galeriji Nadežda Petrović u Čačku kao urednik izdavačke delatnosti, pri kojoj objavljuje likovnu kritiku i esejistiku u ediciji Ravnoteža.
